Euskaraldiarekin bat
eginez, "Euskara bildumako" lau liburu aurkezten dizkizuegu, etxeko txiki zein handiei
kontatzeko.
Porrotxen herrian euskaraz bizi eta
mintzo dira denak, zahar zein gazteenak. Etxean, eskolan, parkean, frontoian
eta abar. Porrotxek ere euskaraz egiten die denei. Hirira joaten denean,
ordea, ohartzen da beste ahots eta hizkuntzak ere badirela. Badirela euskara
hain ohikoa ez den lekuak ere.
Marimotots Extremaduran jaio zen, eta
gazteleraz mintzo zen han. Haurra zenean heldu zen Euskal Herrira, baina
bertako hizkuntza ezagutu gabe, ez zituen ulertzen kontu asko, eta arraro
sentitzen zen. Astiro-astiro, ordea, euskarazko hitzak ikasten hasi zen,
bizikletaz ibiltzen bezala, lagunei jarraika, azkenean egun batean euskaraz
amets egitea lortu arte.
Euskaldun
petoa ez ezik, euskaldun kontzientea ere bada Pirritx. Euskara munduari
begiratzeko leihoa dela dakiena. Bereizten gaituena. “Hizkuntza dira betaurreko
ikusezinak, munduari begiratzeko zeuen neurrira eginak”. Horren jakitun,
hizkuntza zaindu nahi du, altxorra delakoan.
Pupu eta Lore haurrak dira, eta
euskara dute ama-hizkuntza. Hizkuntzaren doinua jaso zuten txiki-txikitan, erdi
lo zeudenean Pirritxen tripan. Transmisioaren garrantziaz ohartarazi nahi duen
liburua da.
